Το 1992, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.
Η αναπηρία αφορά και επηρεάζει όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες ώστε να υπάρχει ισότιμη ένταξη και συμμετοχή των ατόμων με αναπηρίες στην οικογένεια, στην κοινότητα, στο εργασιακό και φυσικό περιβάλλον.Κάθε χρόνο η μέρα αυτή δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.
Πόσο προσβάσιμο αλήθεια είναι το περιβάλλον των πόλεών μας; Πόσο ανθρώπινες και προσβάσιμες είναι οι πόλεις μας και η πρωτεύουσά μας με τα αυτοκίνητα παρκαρισμένα στα μικρά, περιορισμένα και συνήθως κακοσυντηρημένα πεζοδρόμια, τα χωρίς σωστές ράμπες τόσο για τους ανθρώπους που έχουν κινητικά προβλήματα, όσο και για τους ηλικιωμένους και τους γονείς με τα βρέφη/νήπια στα καροτσάκια;
Πόσο προσβάσιμη, συμμετοχική και ποιοτική/ισότιμη είναι η εκπαίδευση για τα παιδιά και τους ενήλικες με αναπηρία; Πόσο προσβάσιμη είναι η ψυχαγωγία, η μετακίνηση, η εργασία, η υγεία, η ενημέρωση;
Ποια είναι η συμμετοχή των ΑμεΑ στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου;
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν είναι πολύ θετικές για τη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί αρκετή πρόοδος, τόσο σε νομοθετικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο παροχών, στάσεων της κοινωνίας καθώς και ανάπτυξης κάποιων ειδικών δομών για τους ανάπηρους.
Όμως πολλά πρέπει να γίνουν όμως ακόμα στη χώρα μας, αν θέλουμε να φτάσουμε κάποτε στο επίπεδο άλλων Ευρωπαϊκών κρατών και αν θέλουμε πραγματικά να βελτιώσουμε το επίπεδο ζωής των ανθρώπων με αναπηρία, παρέχοντας τους ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή σε κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες.